Dlaczego, niektóre związki nie trwają?

Od pewnego czasu obserwuję niepokojący „trend”. Znałam kilka takich par, trochę nawet im zazdrościłam. Sama nie wiem czego. Zawsze szczęśliwi, radośni, mający czas dla siebie i innych, spędzający go aktywnie. 

Po paru latach bycia razem zostało im „Ja” i „Ty”. Bardzo się kochali, ale nie wyszło. Z różnych względów, coraz mniej czasu dla siebie, rozbieżność celów, a czasem nie do zniesienia nuda. 

Nudno jak cholera

Bo on/ona zaczął zachowywać się jak stary kapeć. I to dosłownie, dresy, piwo, kanapa. Jedyne wspólne wyjście to wyjście na zakupy do warzywniaka. Gdy opadają emocje i zastawa się wytłukła pozostaje albo przyzwyczaić się do tego, co było i już nie wróci, albo rozstanie.

Najczęściej rozstają się, bo nie wiedzą że miłość to nie tylko tłuczenie zastawy. Brak zainteresowania partnera (bo ileż można rzucać talerzami?) tłumaczą jako wypalenie w związku. 

Rozbieżność celów

Na początku wszystko jest pierwsze, nowe, nieodkryte i „różowe”. Niejednokrotnie z takich związków rodzą się piękne, zdrowe dzieci.

Brak wspólnych celów nie jest problemem do czasu, kiedy przychodzi czas pierwszych, poważnych decyzji. Trzeba się ugiąć i żyć jakoś razem, albo rozstać. Nie każdy się przemoże, poświęci i spróbuje. Trochę, dlatego że podświadomie skreślił ten związek już dawno.  

Dlaczego się rozstają?

Bycie w związku to wybór. Czasem nasz, czasem innej osoby. Zawsze można walczyć, jeśli to nie nasza decyzja, jeśli jest o co, jeśli wydaje nam się, że to osoba warta zachodu. Jeśli całkiem fajne i sympatyczne pary rozstają się tzn., że taki był ich wybór. I nie mówię o jednej, bezmyślnej decyzji powiedzianej w złości. Rozchodzenie się to proces długotrwały. Trochę jak choroba terminalna. Najpierw wątpliwości pojawiają się w głowie, później następują przerzuty do innych narządów. Zaczynamy się mniej starać, szukać wad, powodów do rozstania i okazji do poznawania nowych osób.

Nie zrozumcie mnie źle, oni nadal są sympatyczni i kochający, tylko nie względem siebie.

Powtórzę, bycie w związku lub nie to decyzja, nic więcej, a może aż tyle.